Ζωγραφίζοντας Εικόνες - Η Καινοτομία Αργεί Πολλές Φορές

Τους τελευταίους μήνες, και κυρίως χάρι σε μέσα όπως το Facebook και το Τwitter, συζητάω με πολλούς συναδέλφους για ψηφιακά θέματα γενικά και για την εκπαίδευση στη διδακτική των ξένων γλωσσών. Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός στον αέρα είτε για το πως θα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε τις νέες τεχνολογίες στα εκπαιδευτικά προγράμματα είτε για το πως να διδασκουμε μέσω νέων τεχνολογιώ αποκλειστικά.

Εικόνες από μια άλλη Πραγματικότητα

Διαβάζω τα σχόλια συναδέλγων στο Twitter η στα blogs με μεγάλο ενδιαφέρον. Διαβάζοντας τα, δημιουργείται η εντύπωση ότι όλοι λειτουργούν σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα όπου όλα αυτό είναι δυνατά:

Το Εκπαιδευτικό Ιδρυμα

• Έχει έναν προϋπολογισμό που επιτρέπει σε όλα τα εργαλεία να είναι διαθέσιμα σε κάθε σχολική αίθουσα
• Υποστηρίζει την κατάρτιση/την επανεκπαίδευση των δασκάλων
• Έχει ένα σύστημα που ενθαρρύνει και παρακινεί τους δασκάλους να εισαγάγουν καινοτομίες στα διδακτικά τους προγράμματα
• Πληρώνει τους δασκάλους καλά - οι δάσκαλοι δεν ειναι απαραίτητο να προσφύγουν στην πρόσθετη ιδιωτική παράδοση ιδιαίτερων μαθημάτων ή άλλη εργασία για να μια αξιοπρεπή διαβίωση
• Χρησιμοποιεί διδακτικά υλικά που επιτρέπουν την ένταξη των νέων τεχνολογιών στο πρόγραμμα εκμάθησης

Ο Εκπαιδευτικός

• Είναι πλήρως εκπαιδευμένος/η και έχει όλα τα απαραίτητα γλωσσικά και εκπαιδευτικά προσόντα.
• Έχει εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες που απαιτούνται προκειμένου να τεθεί όλο αυτό στην πράξη
• Είναι πρόθυμος/η να δώσει τον έξτρα χρόνο που απαιτεί η προσωπική του βελτίωση
• Ανταμείβεται κατάλληλα και ικανοποιητικα
• Είναι πρόθυμος να συνεχίσει να βελτιώνεται
• Είναι σε θέση να αναπτύσσεται ανεξάρτητα

Η αίθουσα διδασκαλίας

• Υπάρχει ένα lap-top για κάθε σπουδαστή
• Υπάρχει γρήγορο Διαδίκτυο διαθέσιμο
• Υπάρχει ένας προβολέας εγκατεστημένος ή ένας διαδραστικός πίνακας για την κεντρική προβολή εικόνων, των βίντεο, κ.λπ.
• Υπάρχει δυνατότητα αποθήκευσης - ένας κεντρικός server - όπου οι σπουδαστές μπορούν να αποθηκεύσουν εργασίες, να συνεργαστούν με άλλους κλπ.

Οι σπουδαστές

• Είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες
• 'Εχουν PC ή lap-top στο σπίτι τους
• Έχουν προσβαση στο διαδίκτυο με υψηλές ταχύτητες
• Έχουν ένα επίπεδο παιδείας που τους επιτρέπει να κατανοούν τις οδηγίες για τα καινούργια εργαλεία
• Μπορούν να καταλάβουν τις οδηγίες που γράφονται στα αγγλικά ή άλλη ξένη γλώσσα

Εικόνες από την δική μας πραγματικότητα

Ζω στην Ελλάδα και είμαι ιδιοκτήτρια και διευθύντρια σπουδών σχετικά γνωστού κέντρου εκπαίδευσης καθηγητών ξένων γλωσσών στην πρωτεύουσα.

Αισθάνομαι πραγματικά προνομιούχος δεδομένου ότι οι δάσκαλοι, οι ιδιοκτήτες και οι διευθυντές των κέντρων ξένων γλωσσών που γνωρίζω καλύτερα είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται αλλά και γνωρίζουν τι σημαίνει ποιοτική και δια βίου εκπαίδευση.

Αλλά αυτοί δεν είναι η πλειοψηφία. Η μεγάλη πλειοψηφία των κέντρων ξένων γλωσσών διοικείται από ιδιοκτήτες που λειτουργούν με μια άδεια διδασκαλίας που απόκτησαν μέσω κάποιου γλωσσικού πτυχίου όπως το Proficiency Cambridge η το αντίστοιχο του Michigan.

Καμία περαιτέρω κατάρτιση στη διδασκαλία ξένων γλωσσών δεν απαιτείται αλλά και δεν αποζητείται από μεγάλο αριθμό.

Αυτός ο τύπος ιδιοκτήτη/διευθυντή σπουδών/καθηγητή δεν έχει εξοικείωση με τις αρχές και τεχνικές της διδακτικής ξένων γλωσσών και, κατά το πλείστον, εξακολουθεί να διδάσκει και να απαιτεί απο το διδακτικό του προσωπικό να χρησιμοποιεί τεχνικές διδασκαλίας που βασίζονται στη μετάφραση και την επεξήγηση κανόνων και λεξιλογίου.

Έτσι, όχι μόνον δεν ενδιαφέρεται για καταρτισμένο προσωπικό, αλλά συχνά, αισθάνεται ότι ένας καταρτισμένος καθηγητής αποτελεί μια απειλή για το σχολικό του μικροκλίμα για διάφορούς λόγους, ένας εκ των οποίων είναι ότι δεν έχει την δυνατότητα να ελέγξει την αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου καθηγητή ( η οποία, πρέπει να εξηγούμεθα, δεν είναι δεδομένη).

Σε αυτό το ιδιαίτερο τοπικό πλαίσιο, η σημαντικότερη καινοτομία είναι προς το παρόν οι Διαδραστικοί Πίνακες που χρησιμοποιούνται και σαν διαφημιστικό μέσον, αλλά το πώς χρησιμοποιούνται είναι μια ερώτηση δεν μπορώ να απαντήσω. Βέβαιο είναι ότι βασίζονται σε έτοιμα προιόντα, λογισμικό που συνοδεύει τα βιβλία που υιοθετούν, προς μεγάλη χαρά βέβαια, των εκδοτών ξενόγλωσσων σχολικών βιβλίων.

Εικόνες από Μια Τάξη Χωρίς Χαρτί

Ένα μεγάλο μέρος αυτού του κειμένου είναι απάντηση προς τον Shelly blake-Plock και τις θέσεις του στο blog του TeachPaperless.

Αυτό δεν σημαίνει ότι διαφωνώ με τα "11 πράγματά" του.

Αντίθετα, και εγώ πιστεύω ότι η τεχνολογία δεν προκειται να φύγει, στην πραγματικότητα είναι πιθανώς το μέλλον μας, ότι το να κάνουμε γνωριμίες με ανθρώπους που δεν ξέραμε πριν είναι καταπληκτικό, και ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού συμπεριλαμβάνει το να είμαστε συνήγοροι και υποστηρικτές, όχι μόνο των νέων τεχνολογιών, αλλά της ποιότητας στην εκπαίδευση γενικότερα.

Θεωρώ όμως ότι ότι η σκέψη του είναι βασισμένη στις προυποθέσεις που αναφέρω παραπάνω, οι οποίες στη δική μου εικόνα απλά είναι η εξαίρεση!

Στη δική μου εικόνα, οι γονείς δεν είναι σύμμαχοι της ποιότητας, αλλά συχνότερα αποτελούν εμπόδιο στις καινοτόμες μεθοδολογίες διδασκαλίας - γιατί δεν τις έχουν δοκιμάσει και δεν πιστεύουν σε αυτές

Ως εκ τούτου, ανταμείβουν και υποστηρίζουν εκπαιδευτικά ιδρύματα που τους κάνουν να αισθάνονται πιο άνετα και σίγουρα γιατί χρησιμοποιούν 'τις γνωστές παλιές καλές μεθόδους" που εμπιστεύονται.

Υπάρχει ένας φαύλος κύκλος σε αυτό που είμαι σίγουρη πως μπορείτε να δείτε την ανάπτυξή του.

Πως μπορεί να αλλάξει αυτή η Εικόνα;

Δεν έχω αληθινά καμία απάντηση σε αυτό! Σε όλη την επαγγελματική ζωή μου αγωνίζομαι να επιβάλλω και να επιμορφώσω εκπαιδευτικούς με στόχο την ποιότητα, πηγαίνοντας συχνά ενάντια στο ρεύμα, αλλά φοβάμαι ότι όποια επιρροή είχα στη μακρόχρονη σταδιοδρομία μου είναι και πολύ μικρή και σε πολύ μικρό και ατομικό επίπεδο.

Αυτό το σημείωμα δεν είναι απάντηση, μάλλον ερώτηση είναι και πρόσκληση για συζήτηση.

Αλλά είναι κάτι που με απασχολεί εδώ και καιρό και κάπου έπρεπε να το πω. Ελπίζω να βρεθεί κάποιος να το σχολιάσει ή να προτείνει κάτι ενθαρρυντικό.