Το δεύτερο άρθρο αυτής της σειράς προκάλεσε διαφόρων ειδών αντιδράσεις. Κάποιοι το βρήκαν εξαιρετικό, άλλοι το βρήκαν καταθλιπτικό γιατί περιγράφει εικόνες από μια πραγματικότητα που ακόμη και σήμερα καλά κρατεί, άλλοι το διάβασαν και αδιαφόρησαν, κάποιοι το βρήκαν εξαιρετικά σκληρό - ελάχιστοι σχολίασαν και όσοι το έκαναν είναι συνάδελφοι.
Ετσι λοιπόν, μαλλον αυτό το άρθρο ανγνώστηκε και εκτιμήθηκε μαλλον μονο απο ανθρώπους που στην πραγματικότητα δεν χρειαζόταν να το διαβάσουν για να πειστούν αλλά και οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά πως να σχεδιάζουν και να διδάσκουν ακολουθώντας τις κατάλληλες μεθόδους και τεχνικές.
Πρόσφατα δημοσίευσα ένα άρθρο στο ιστολόγιό μου στην Αγγλική γλώσσα σχετικό με την διδασκαλία των μικρών παιδιών και κάποιες από τις αρχές που υποβόσκουν κάτω από τις πρακτικές μας.
Στο άρθρο αυτό παρέθεσα ένα μικρό βίντεο από μια και μόνη δραστηριότητα μέρος ενός μαθήματος σαν παράδειγμα καλής πρακτικής για την διδασκαλία των μικρών παιδιών μέσα από ευχάριστες δραστηριότητες και εκπαιδευτικό παιχνίδι. Δείτε το αν έχετε 4 λεπτά καιρό.
Σαν επίλογο ανέφερα ότι από τα 15 η 16 μικρά παιδιά που θα δείτε στο βίντεο και που τη στιγμή που το γυρίσαμε είχαν κάνει μόνο 40 ώρες μάθημα συνολικά - ήταν στην πρώτη χρονιά - πολλά δεν συνέχισαν σ'αυτό το εξαιρετικό σχολείο γιατί οι γονείς τους προτίμησαν να τα γράψουν στο διπλανό 'μαγαζί' όπου τους έπεισαν ότι αυτές οι μέθοδοι είναι ανοησίες και ότι τα παιδιά χάνουν επεισόδια με το να μην κάνουν γραμματική, κομπάνιον και τα σχετικά....
Επομένως, ότι και να πούμε, οι γονείς-πελάτες καθορίζουν πια τις διδακτικές μεθόδους, όπως δεν θα τολμούσαν ποτέ να καθορίσουν πως π.χ. θα πρέπει ο οδοντίατρός τους να κρατήσει τον τροχό...
Οι γονείς-πελάτες και η ανοησία τους είναι αυτή που καθορίζει το εκπαιδευτικό σύστημα στον ιδιωτικό τομέα των ξένων γλωσσών στην Ελλάδα και που το έχει τελματώσει και βυθίσει σε επίπεδο εντελώς απαράδεκτο.
Οι διευθυντές σπουδών από την άλλη μεριά δεν φαίνεται να έχουν μεγάλες αντοχές αλλά ούτε και πειστικά επιχειρήματα.
Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτή είναι η πλειοψηφία. Τα λαμπερά παραδείγματα διευθυντών σπουδών που μπορούν να διαχειριστούν έναν τέτοιο γονέα-πελάτη αφορούν σε ανθρώπους και καταρτισμένους περί των εκπαιδευτικών θεμάτων αλλά και ενημερωμένων για το πως αντιμετωπίζεις πελάτες, διαχειρίζεσαι κρίσεις και προωθείς την ποιότητα των προγραμμάτων σου.
Για να ξαναγυρίσω λοιπόν στο μάθημα μου και τη δραστηριότητα στο βίντεο, αυτά είναι μερικά από τα σχόλια που έχω ακουσει:
'Μα καλά, γραμματική πότε κάνουν αυτά τα παιδια; Τι; Δεν κάνουν; Δεν είμαστε καλά! Και πότε θα μάθουν γραμματική!'
Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ποσο σαθρό επιχείρημα είναι αυτό όταν πουλάνε προγράμματα με τα οποία για να φτάσεις σε κάποιο επίπεδο όταν ξεκινάς από 7-8 ετών έχεις μπροστά σου τουλάχιστον 7-8 χρόνια χαράς με το βιβλίο της γραμματικής και τα κομπάνιον.... και δεν μαθαίνεις και γραμματική αλλά ουτε και τίποτε άλλο επί πλέον!
"Και πως θα γίνει το μάθημα χωρίς να μάθουν τα παιδιά τις λέξεις στα Ελληνικά; Και κομπάνιον πότε θα κάνουν; Κι εγώ πως θα 'διαβάσω' το παιδί μου χωρίς κομπάνιον;"
Προφανώς διέθεταν κομπάνιον και όταν το παιδί τους μάθαινε τη μητρική του γλώσσα, χωρίς κανόνες γραμματικής και χωρίς μετάφραση....
Τι να πω;
Τα είπε όλα κάποτε μια διευθύντρια φροντιστηρίου που προσέλαβε έναν καθηγητή που μόλις είχε τελειώσει τις σπουδές του στο Δίπλωμα Διδακτικής του Cambridge:
"Μην ακούς τι έλεγε αυτή η ξανθειά!(sic !!!).. Εγώ βέβαια τη θαυμάζω και την εκτιμώ αλλά αυτά που σας έμαθε δεν εφαρμόζονται στις τάξεις μας"
Ναι, βέβαια δεν εφαρμόζονται... μόνο εγώ μπορώ να τα εφαρμόσω, διότι πρόκειται για υπο-ατομική φυσική και καλά που υπάρχει η μετάφραση, η ανάγνωση φωναχτά και η λεπτομερής επεξήγηση κανόνων ώστε ο οκτάχρονος να μπορεί να συναγωνιστεί τον Noam Chomsky ή, τέλος πάντων, έστω και τον Geoffrey Leech....
Επίλογος
Στείλτε το άρθρό σε όσους γονείς γνωρίζετε. Που ξέρετε, κάποιοι μπορεί να καταλάβουν κάτι και να κάνουν πιο σωστές επιλογές από τα φαστφουντάδικα φροντιστήρια και κακής ποιότητας ιδιαιτεράδικα.
Σχετικές αναρτήσεις
Πως να διδάσκετε Αγγλικά χωρίς να μαθαίνουν οι μαθητές σας - 2
Πως να διδάσκετε Αγγλικά χωρίς να μαθαίνουν οι μαθητές σας - 1
Ετσι λοιπόν, μαλλον αυτό το άρθρο ανγνώστηκε και εκτιμήθηκε μαλλον μονο απο ανθρώπους που στην πραγματικότητα δεν χρειαζόταν να το διαβάσουν για να πειστούν αλλά και οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά πως να σχεδιάζουν και να διδάσκουν ακολουθώντας τις κατάλληλες μεθόδους και τεχνικές.
Πρόσφατα δημοσίευσα ένα άρθρο στο ιστολόγιό μου στην Αγγλική γλώσσα σχετικό με την διδασκαλία των μικρών παιδιών και κάποιες από τις αρχές που υποβόσκουν κάτω από τις πρακτικές μας.
Στο άρθρο αυτό παρέθεσα ένα μικρό βίντεο από μια και μόνη δραστηριότητα μέρος ενός μαθήματος σαν παράδειγμα καλής πρακτικής για την διδασκαλία των μικρών παιδιών μέσα από ευχάριστες δραστηριότητες και εκπαιδευτικό παιχνίδι. Δείτε το αν έχετε 4 λεπτά καιρό.
Σαν επίλογο ανέφερα ότι από τα 15 η 16 μικρά παιδιά που θα δείτε στο βίντεο και που τη στιγμή που το γυρίσαμε είχαν κάνει μόνο 40 ώρες μάθημα συνολικά - ήταν στην πρώτη χρονιά - πολλά δεν συνέχισαν σ'αυτό το εξαιρετικό σχολείο γιατί οι γονείς τους προτίμησαν να τα γράψουν στο διπλανό 'μαγαζί' όπου τους έπεισαν ότι αυτές οι μέθοδοι είναι ανοησίες και ότι τα παιδιά χάνουν επεισόδια με το να μην κάνουν γραμματική, κομπάνιον και τα σχετικά....
Επομένως, ότι και να πούμε, οι γονείς-πελάτες καθορίζουν πια τις διδακτικές μεθόδους, όπως δεν θα τολμούσαν ποτέ να καθορίσουν πως π.χ. θα πρέπει ο οδοντίατρός τους να κρατήσει τον τροχό...
Οι γονείς-πελάτες και η ανοησία τους είναι αυτή που καθορίζει το εκπαιδευτικό σύστημα στον ιδιωτικό τομέα των ξένων γλωσσών στην Ελλάδα και που το έχει τελματώσει και βυθίσει σε επίπεδο εντελώς απαράδεκτο.
Οι διευθυντές σπουδών από την άλλη μεριά δεν φαίνεται να έχουν μεγάλες αντοχές αλλά ούτε και πειστικά επιχειρήματα.
Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτή είναι η πλειοψηφία. Τα λαμπερά παραδείγματα διευθυντών σπουδών που μπορούν να διαχειριστούν έναν τέτοιο γονέα-πελάτη αφορούν σε ανθρώπους και καταρτισμένους περί των εκπαιδευτικών θεμάτων αλλά και ενημερωμένων για το πως αντιμετωπίζεις πελάτες, διαχειρίζεσαι κρίσεις και προωθείς την ποιότητα των προγραμμάτων σου.
Για να ξαναγυρίσω λοιπόν στο μάθημα μου και τη δραστηριότητα στο βίντεο, αυτά είναι μερικά από τα σχόλια που έχω ακουσει:
'Μα καλά, γραμματική πότε κάνουν αυτά τα παιδια; Τι; Δεν κάνουν; Δεν είμαστε καλά! Και πότε θα μάθουν γραμματική!'
Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ποσο σαθρό επιχείρημα είναι αυτό όταν πουλάνε προγράμματα με τα οποία για να φτάσεις σε κάποιο επίπεδο όταν ξεκινάς από 7-8 ετών έχεις μπροστά σου τουλάχιστον 7-8 χρόνια χαράς με το βιβλίο της γραμματικής και τα κομπάνιον.... και δεν μαθαίνεις και γραμματική αλλά ουτε και τίποτε άλλο επί πλέον!
"Και πως θα γίνει το μάθημα χωρίς να μάθουν τα παιδιά τις λέξεις στα Ελληνικά; Και κομπάνιον πότε θα κάνουν; Κι εγώ πως θα 'διαβάσω' το παιδί μου χωρίς κομπάνιον;"
Προφανώς διέθεταν κομπάνιον και όταν το παιδί τους μάθαινε τη μητρική του γλώσσα, χωρίς κανόνες γραμματικής και χωρίς μετάφραση....
Τι να πω;
Τα είπε όλα κάποτε μια διευθύντρια φροντιστηρίου που προσέλαβε έναν καθηγητή που μόλις είχε τελειώσει τις σπουδές του στο Δίπλωμα Διδακτικής του Cambridge:
"Μην ακούς τι έλεγε αυτή η ξανθειά!(sic !!!).. Εγώ βέβαια τη θαυμάζω και την εκτιμώ αλλά αυτά που σας έμαθε δεν εφαρμόζονται στις τάξεις μας"
Ναι, βέβαια δεν εφαρμόζονται... μόνο εγώ μπορώ να τα εφαρμόσω, διότι πρόκειται για υπο-ατομική φυσική και καλά που υπάρχει η μετάφραση, η ανάγνωση φωναχτά και η λεπτομερής επεξήγηση κανόνων ώστε ο οκτάχρονος να μπορεί να συναγωνιστεί τον Noam Chomsky ή, τέλος πάντων, έστω και τον Geoffrey Leech....
Επίλογος
Στείλτε το άρθρό σε όσους γονείς γνωρίζετε. Που ξέρετε, κάποιοι μπορεί να καταλάβουν κάτι και να κάνουν πιο σωστές επιλογές από τα φαστφουντάδικα φροντιστήρια και κακής ποιότητας ιδιαιτεράδικα.
Σχετικές αναρτήσεις
Πως να διδάσκετε Αγγλικά χωρίς να μαθαίνουν οι μαθητές σας - 2
Πως να διδάσκετε Αγγλικά χωρίς να μαθαίνουν οι μαθητές σας - 1
Σχόλια
Διαβάζω ομως ενα πολυ πρωτοποριακό της μπλογκ.Και το θεωρώ παρα πολυ καλο που πραγματικά κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιων.
Οι περισσότεροι ξεχνάνε τα αγγλικα για τους περισσότερους λογους που ανέφερες, αλλα και επειδή...μια γλώσσα , οσο δεν την γυμνάζεις , τοσο την ξεχνας , ειδικα αν ειναι με κομπάνιον και με γονιό που δεν δίνει το παραδειγμα.
Εγώ μεγάλωσα με κομπάνιον αλλα με συνθήκες που το ειχαμε απλως σαν 'λεξικό' και εγώ το ειχα σαν καινουργιο καθώς το ανοιγα ελάχιστα.
Ειμαι κωφή ( ομιλουσα ) με οτι συνεπάγεται αυτο.Lower ή αλλο πτυχίο δεν πήρα , καθώς λογώ της κασέτας δεν περνούσα.Δεν εχω καποιο χαρτί στην ουσία.
Και ομως μιλάω τα αγγλικα μου σαν μητρική μου γλώσσα και μεσώ του ιντερνετ εχω φίλους απο εξωτερικό που μιλαμε απταιστα.Μου λενε οτι στην ουσία ειμαι δίγλωσση καθώς σπάνια 'κολλαω' η 'κωλωνω' και χρησιμοποιω εκφράσεις που δεν περίμεναν.Φυσικα , υπάρχουν ακόμα οι ελληνοποιήσεις.
Φιλοι που εχουν μεχρι και προφίσιενσι ( δεν πήγα παραπέρα απο το λοουερ εγώ ) μου στέλνουν γραπτά να διορθώσω.Εμαιλ , διαφορα.
Εχω ενα πάθος με τα αγγλικά , ομολογούμενως.Αλλα δεν το ειχα απο μονη μου.Μου το εμφύσησαν άλλοι.Μου το εμφύσησα και εγώ με το να διαβάζω βιβλία στα αγγλικα απο μικρή.Αρχισα με μικρά παραμυθάκα , συνεχίζω ακόμα.Χρωστάω πολλά σε μια Ελβετίδα καθηγήτρια που πραγματικα προσπάθησε για μενα.
Πρεπει να κάνεις τα παιδια να αγαπήσουν την γλώσσα.Να την αγκαλιασουν.Αμα μαθουν να την βλέπουν σαν αγγάρεια , σαν 'διαβασμα' σαν μια ακομα υπόχρεωση , θα την ξεχάσουν μολις σταματήσουν να την χρησιμοποιουν συστηματικά στο φροντιστήριο.
Δυστυχώς , θα ήθελα να γίνω μεταφράστρια βιβλίων , αλλα δεν το κυνήγησα ,καθώς η 'αποτυχία' στο Lower μου έκοψε τα φτερά στην εφήβεια.Φταίει και το σύστημα του βρετανικου ινστιτουτου.
Εγώ θεωρώ την προετοιμασία μονόδρομος για τις καθηγήτριες αγγλικών , και τις θαυμάζω αν το κάνουν αυτο , αν προσπαθουν για ενα πραγματικα 'βιωματικό' μάθημα.
Οι περισσότεροι γονεις θεωρούν 'καλες' τις παλιες μεθόδους γιατι τις ακολουθει η μάζα.Δυστυχώς , με ότι συνεπάγεται αυτό.
Εγώ το θεωρουσα και ντροπή μικρή , να 'αφήσω' τα αγγλικά μου με το που τελειωσα με το φροντιστήριο.Επι ποσα χρονια εκανα αγγλικά ΚΑΙ φροντιστήριο αλλα ΚΑΙ ιδιαιτερα ( λογώ της ιδιαιτεροτητας μου ) και εχουν δώσει οι γονεις μου παρα πολλα λεφτά απο την τσέπη τους για ένα 'καπρίτσιο' μου , καθώς τους έλεγαν , οτι δεν έχει νοημα να με μπερδευουν με μια ξένη γλώσσα οταν δεν ξέρω τα ελληνικά καλά.Το ζήτησα ομως και το έκαναν.Και τους ευχαριστώ για αυτό.Και το θεωρώ ντροπή να τους ευχαριστήσω 'ξεχνώντας' τα αγγλικά μου κατα ουσία.
Και για την ιστορία ξέρω πάρα πολυ καλα ελληνικα και αγγλικα , διαβάζω πολύ , και εχω κτήμα μου , μια διγλωσσία που ειναι όλη δική μου.Το μόνο που υστερει ειναι η προφορά μου και η 'ακοή' μου στα αγγλικα καθώς η χειλωαναγνωση μου εχει ατονήσει και εχω ξεχάσει να κανω αυτό μόνο.
Αυτες οι σκέψεις μου.Με συγχωρείτε που παρασύρθηκα.
@jk Συμφωνώ απόλυτα. Η εκπαίδευση όχι μόνο δεν επιδέχεται εκπτώσεις στην ποιότητα, αλλά απαιτεί και συνεχή αφοσίωση σ'αυτήν.
@Vivie Σ'ευχαριστώ που μοιράστηκες την ιστορία σου και ας παρασύρθηκες, δεν πειράζει. Αυτό που διαβάζω ανάμεσα από τις γραμμές σου είναι ότι η δική σου περαιτέρω ενασχόληση ήταν που βελτίωσε τα Αγγλικά σου και όχι τα παραδοσιακά μοντέλα μάθησης που περιγράφω.
@Christina υποψιάζομαι ότι και εσύ και η μητέρα σου ανήκετε στα 'λαμπερά' παραδείγματα που αναφέρω. Τουλάχιστον τα δείγματα της δουλειάς σας και όλα τα μαθητικά blogs των μαθητών σας είναι μια σοβαρή απόδειξη ότι όταν δώσεις άλλα κίνητρα και η γλώσσα γίνει πράγματι εργαλείο επικοινωνίας, τότε το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό.
Μάλλον δεν εγινα κατανοητή - ναι , χρησιμοποιουσαμε Companion αλλα όχι 'παραδοσιακα'.
Ειχαμε βιβλία στην αγγλικη , τραγουδούσαμε τραγούδια , παιχνίδια αλλα και βίντεο :) θυμαμαι με αγάπη εκεινα τα παιχνίδιαρικα βιντεο που τραγουδαγαμε και βλεπαμε τα λόγια , κ ενα μπαλακι χοροπήδαγε απο πανω 'χρωματιζοντας' τις λέξεις που επρεπε να τραγουδήσουμε.Πολυ βολικο και για εμένα 'τοτε'
Βεβαια βοήθησε και το οτι η καθηγητρια ( και ιδιοκτήτρια συνοικιακου φροντιστήριου ) δεν ήταν Ελληνίδα , Ελβετίδα ήταν , που ειχε παντρευτεί Έλληνα και τον ακολούθησε εδώ.Δεν διστασε στιγμή , να με ενσωματώσει με κάθε τρόπο.
Το αστείο ειναι οτι , οποτε κόλαγε να εξηγήσει κατι στα ελληνοπαιδα μαθητούδια ακουγες την δική μου φωνή να έλεγε την λέξη στα ελληνικα οταν κόλαγε.
Εκανε καποια 'πρωτοποριακα' πραγματα για την εποχή της.:)
Θυμαμαι που μας ελεγε να παρουμε βιβλία με ιδιωματισμούς.Οι μεγάλες τάξεις επρεπε να κάνουν και 2 ωρες την εβδομάδα 'κειμενα' οπως στο γυμνασιο/λυκειο , οπου ειχαμε καποιο λογοτεχνικο βιβλιο προς ανάλυση/συζητηση.
Απο εκει και πέρα , το παραδέχομαι , συνέχισα μόνη μου , αλλα ειχα και καταπληκτικό προτυπο.Εγινε και οικογενειακή μας φίλη , και παντα μου δάνειζε τα απειρα της λογοτεχνικα βιβλια :) Τωρα , τοπάθος μου συντηρει το αμαζον.:)
Το να βλέπω ενα μπλογκ σαν το δικο σας , ειναι οάση προβληματισμου και σημειο ειλικρινής αναφοράς προς την παιδεια της αγγλικής γλώσσας σε φροντιστηριακό επίπεδο.
:-)
Σ'ευχαριστώ για τη διευκρίνιση και τα καλά σου λόγια για το μπλογκ μου.
Αν σ'ενδιαφέρει η μετάφραση, ποτέ δεν είναι αργά. Για αρχή, θα σου συνιστούσα να γραφτείς στο forum του www.translatum.gr όπου γίνονται εξαιρετικές συζητήσεις ανάμεσα σε επαγγελματίες μεταφραστές.
Νομίζω ότι θα σου αρέσει.
Εγώ , προσωπικα , θα ήθελα να δωσω για το TOEFL για να έχω μια πιστοποιηση , αλλα με κρατα πισω το οτι δεν έχουν καμια υποδομή στα ατομα σαν και εμένα.:(