Τους τελευταίους μήνες, και κυρίως χάρι σε μέσα όπως το Facebook και το Τwitter, συζητάω με πολλούς συναδέλφους για ψηφιακά θέματα γενικά και για την εκπαίδευση στη διδακτική των ξένων γλωσσών. Υπάρχει μεγάλος ενθουσιασμός στον αέρα είτε για το πως θα μπορούσαμε να ενσωματώσουμε τις νέες τεχνολογίες στα εκπαιδευτικά προγράμματα είτε για το πως να διδασκουμε μέσω νέων τεχνολογιώ αποκλειστικά. Εικόνες από μια άλλη Πραγματικότητα Διαβάζω τα σχόλια συναδέλγων στο Twitter η στα blogs με μεγάλο ενδιαφέρον. Διαβάζοντας τα, δημιουργείται η εντύπωση ότι όλοι λειτουργούν σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα όπου όλα αυτό είναι δυνατά: Το Εκπαιδευτικό Ιδρυμα Έχει έναν προϋπολογισμό που επιτρέπει σε όλα τα εργαλεία να είναι διαθέσιμα σε κάθε σχολική αίθουσα Υποστηρίζει την κατάρτιση/την επανεκπαίδευση των δασκάλων Έχει ένα σύστημα που ενθαρρύνει και παρακινεί τους δασκάλους να εισαγάγουν καινοτομίες στα διδακτικά τους προγράμματα Πληρώνει τους δασκάλους καλά - οι δάσκαλοι δεν ειναι απαραίτητο να προσφύγ